اجزای اصلی تصفیه و بازیافت آب در سنگ‌بری با فیلترپرس رو توضیح بدیم:

۱. حوضچه ته‌نشینی اولیه

• کاربرد:
  اولین نقطه‌ای است که آب آلوده از خط تولید وارد آن می‌شود.

• عملکرد:
  ذرات درشت (مثل سنگ‌ریزه، ماسه و پودرهای سنگی سنگین) ته‌نشین می‌شوند.

• مزیت:
  بار آلودگی اولیه آب کم می‌شود و فشار کمتری به مراحل بعدی وارد می‌گردد.

• نکته عملی:
  لازم است به‌طور دوره‌ای لجن کف حوضچه تخلیه شود تا ظرفیت ته‌نشینی حفظ شود.

۲. تزریق فلوکولانت (مواد شیمیایی کمک ته‌نشینی)

• کاربرد:
  ذرات ریز (کلوئیدی و معلق) که در حوضچه ته‌نشینی نمی‌نشینند، به هم می‌چسبند و لخته‌های بزرگ‌تر می‌سازند.

• عملکرد:
  با تزریق مقدار کنترل‌شده فلوکولانت، جداسازی ذرات ریز آسان‌تر می‌شود.

• مزیت:
  شفافیت آب بالاتر رفته و کارایی فیلترپرس افزایش می‌یابد.

• نکته عملی:
  باید دوز مصرفی دقیق باشد، چون مصرف زیاد هم باعث هزینه اضافی می‌شود و هم ممکن است لجن تولیدی مشکل‌دار شود.

۳. ورود به فیلترپرس

• کاربرد:
  قلب اصلی سیستم تصفیه است.

• عملکرد:
  آب حاوی لجن با فشار وارد صفحات فیلتر می‌شود. پارچه‌های مخصوص فیلتر فقط اجازه عبور آب را می‌دهند و ذرات جامد پشت آن گیر می‌کنند.

• مزیت:
  آب تقریباً شفاف (تا ۹۰–۹۵٪ قابل بازیافت) به دست می‌آید.

• نکته عملی:
  انتخاب نوع پارچه و فشار مناسب فیلترپرس بر اساس نوع سنگ (مثلاً گرانیت یا مرمریت) خیلی مهم است.

۴. تشکیل کیک لجن خشک

• کاربرد:
  ذرات جداشده در بین صفحات فیلترپرس جمع شده و به شکل کیک‌های خشک خارج می‌شوند.

• عملکرد:
  این کیک‌ها معمولاً حدود ۲۰–۳۰٪ رطوبت دارند.

• مزیت:
  لجن خشک حجم کمتری دارد، حمل‌ونقل آن ساده‌تر است و حتی می‌تواند در صنایع دیگر (مثل تولید سیمان، آجر یا پرکننده آسفالت) استفاده شود.

۵. آب شفاف خروجی قابل بازیافت

• کاربرد:
  دوباره وارد چرخه تولید می‌شود (برش سنگ، خنک‌کاری دستگاه‌ها، شست‌وشو).

• مزیت:
  باعث صرفه‌جویی چشمگیر در مصرف آب می‌شود.

• نکته عملی:
  بهتر است آب خروجی در یک مخزن جداگانه ذخیره و سپس پمپاژ شود تا همواره کیفیت آب برگشتی ثابت بماند.